Jak sprawdzić, czy niemowlę dobrze słyszy?

Lek. Med. Irena Wojtowicz, PhD

Słuch to jeden z najważniejszych zmysłów w życiu człowieka. Umożliwia prawidłowy rozwój mowy, interakcje z rówieśnikami i edukację. Niestety niektóre dzieci rodzą się z wadą słuchu lub nabywają ją w późniejszym wieku. Jak szybko należy rozpoznać to zaburzenie, aby zapobiec odległym skutkom? Jak sprawdzić słuch niemowlaka? Co może być przyczyną upośledzenia słyszenia i jak prawidłowo dbać o higienę uszu?

Jak rozwija się słuch u noworodka?

W prawidłowych warunkach dzieci rodzą się z już wykształconym słuchem. Tak naprawdę słyszą, będąc jeszcze w łonie matki. To dlatego po urodzeniu noworodek tak szybko uspokaja się ułożony na klatce piersiowej matki – słyszy bicie jej serca, czyli dźwięk, który jest mu znany. Po porodzie (standardowo w drugim dniu życia, kiedy mamy pewność, że uszy noworodka nie są zatkane mazią płodową), każde dziecko w Polsce ma wykonywane przesiewowe badanie słuchu. Wynik nieprawidłowy nie daje jeszcze absolutnej pewności o wadzie słuchu i wymaga wykonania badania weryfikującego. Z kolei wynik prawidłowy nie powinien usypiać naszej czujności, ponieważ problemy ze słuchem mogą wystąpić na każdym etapie rozwoju dziecka.

Maksymalnie szybkie wychwycenie uszkodzenia słuchu jest kluczowe, bo pierwsze miesiące życia to tzw. złoty okres rozwoju mowy. W tym czasie niemowlę poznaje dźwięki, a jego mózg przygotowuje się do rozpoczęcia mówienia. Wada zdiagnozowana i skorygowana w pierwszych 6 miesiącach życia z dużym prawdopodobieństwem nie wpłynie na zaburzenie rozwoju mowy. Jeśli jednak nie rozpoznamy jej w ciągu pierwszego roku po urodzeniu, niekorzystnych skutków nie da się już odwrócić.

Jak sprawdzić, czy niemowlę słyszy?

W zależności od wieku dziecka reakcja na bodźce słuchowe będzie inna. Warto znać prawidłowy schemat reagowania i obserwować swojego syna lub córkę. Gdy mamy jakiekolwiek wątpliwości, należy je skonsultować z lekarzem.

Jak zatem sprawdzić, czy dziecko słyszy? Noworodek reaguje na głośne dźwięki, np. klaśnięcie lub hałas wywołany upadkiem jakiegoś przedmiotu. Do prawidłowych objawów słyszenia w pierwszych kilku miesięcy życia należy przerwanie ssania, odwrócenie oczu i głowy w kierunku źródła odgłosu, wybudzenie z płytkiego snu, zamknięcie lub zaciśnięcie powiek (tzw. odruch uszno-powiekowy) bądź odruch Moro (tzw. odruch przestrachu i obejmowania).

Od 4 miesiąca życia dziecko reaguje na intonacje głosu rodziców, a około 6 miesiąca zaczyna gaworzyć, czyli celowo tworzyć i wielokrotnie powtarzać pewne dźwięki. Gaworzenie nie występuje u dzieci niesłyszących. W 7-9 miesiącu roku życia dziecko rozumie emocje w wypowiedziach dorosłych i podąża za dźwiękiem. W kolejnych miesiącach wskazuje na przedmioty zgodnie z poleceniem, świadomie powtarza sylaby, a po ukończeniu 1 roku życia zaczyna wypowiadać pierwsze wyrazy, co utwierdza nas w przekonaniu, że prawidłowo słyszy. Należy jednak pamiętać, że każde dziecko ma swoje indywidualne tempo rozwoju.

Kluczowym elementem stymulacji rozwoju słuchu niemowlaka jest po prostu jak najczęstsze mówienie do niego. Najlepiej ze zmienną intonacją głosu i mimiką twarzy. Pomocne są także zabawki wydające różne dźwięki, chociaż nigdy nie zastąpią interakcji z bliskimi.

Zaburzenia słuchu u dziecka – co może być przyczyną?

  • Hałas – powyżej 100 decybeli jest w stanie w ciągu kilkunastu minut nawet nieodwracalnie uszkodzić słuch.

  • Stany zapalne ucha.

  • Niewłaściwa higiena uszu – gromadzenie się woskowiny może prowadzić do utworzenia czopa woskowinowego i zatkania uch. Wskutek niewłaściwej higieny może dojść także do rozwinięcia stanu zapalnego ucha.

  • Powikłanie m.in. po śwince, grypie, różyczce, czy zapaleniu opon mózgowych.

  • Leki ototoksyczne, czyli uszkadzające słuch – są to np. antybiotyki aminoglikozydowe, makrolidowe oraz popularne leki z grupy NLPZ.

  • Wady wrodzone – w zdecydowanej większości wyłapywane w teście przesiewowym po urodzeniu.

Podczas każdej wizyty kontrolnej dziecka, zaplanowanej w pierwszych 2 latach jego życia, lekarz ocenia także słuch. W przypadku zaobserwowania jakichkolwiek nieprawidłowości może wystawić skierowanie do laryngologa lub audiologa celem poszerzenia diagnostyki

Prawidłowa higiena uszu u dzieci – jak o nią zadbać?

Typowym błędem w czyszczeniu uszu u dzieci jest nagminne używanie patyczków higienicznych. Upychają one woskowinę w głąb przewodu słuchowego zewnętrznego. Dodatkowo drażnienie przewodu patyczkiem zwiększa jej produkcję i może prowadzić do uszkodzenia ściany, a w skrajnych przypadkach do przebicia błony bębenkowej.

Standardowo podczas pobytu w szpitalu po urodzeniu uszy dziecka nie są czyszczone. Po powrocie do domu, podczas kąpieli woda wlewa się do ucha i je obmywa – jest to zjawisko naturalne. Nie należy się tego obawiać, ponieważ błona bębenkowa zapobiega przed dostaniem się wody do głębszych struktur ucha. Trzeba pamiętać jednak o osuszeniu uszu ręcznikiem. Jeśli ucho nadal jest brudne, można ułożyć dziecko na boku i rogiem ręcznika lub pieluchy oczyścić je.

W przypadku nagromadzenia się woskowiny można zastosować preparat do higieny uszu, który oczyści je, rozpuszczając woskowinę. Stosowany w codziennej pielęgnacji będzie też zapobiegać zatykaniu się uszu. Tego typu specjalne preparaty można stosować u dzieci już po ukończeniu 3 miesiąca życia. Z kolei preparaty przeznaczone do łagodzenia bólu ucha, infekcji i podrażnień dostępne bez recepty są przeznaczone dla dzieci powyżej 3 lat.

Powiązane artykuły:

Jak czyścić uszy niemowlakowi – właściwa pielęgnacja i jej wpływ na zdrowie >>
Ból ucha u dziecka bez gorączki >>
Hałas i niedosłuch u dzieci i dorosłych - co warto wiedzieć >>

Bibliografia:

  1.  Krukowski Z. M., Rozwój funkcji słuchowych u małego dziecka. W: red. nauk. Gałkowski T., Audiofonologia. Tom XXI, Warszawa 2002, s.23-32.
  2.  Pruszewicz A. Foniatria kliniczna. PZWL Warszawa, 1992.

Przeczytaj także: